MNK Szymanowski - O oddziale

Wejście przez ganek od strony wschodniej prowadzi do dawnej kuchni, gdzie obecnie znajduje się sklepik muzealny. Tutaj dostępne są bilety, można zaopatrzyć się w książki i nagrania muzyczne oraz najnowsze materiały promocyjne  Atmy.

W sąsiednim pomieszczeniu (niegdyś zajmowanym przez służącego kompozytora, Feliksa Bednarczyka) znajduje się dotykowy ekran multimedialny, a specjalnie przygotowana prezentacja obejmuje siedem tematów, które rozwijane są za pomocą opisów, fotografii i filmów. Przedstawione w atrakcyjnej formie wątki takie jak: kronika życia, rodzina, przyjaciele, spotkania z Zakopanem, w kręgu idei oraz twórczość, przybliżają odbiorcom postać i biografię artystyczną Karola Szymanowskiego. Ciekawie zobrazowana jest również mapa życia zawierająca miejscowości wyjazdów koncertowych, miejsca pobytu oraz mapę podróży kompozytora. Prezentacja zawiera również fragment wywiadu przeprowadzonego z K. Szymanowskim w 1935 roku w Pradze, w przeddzień światowej premiery Harnasiów w Teatrze Narodowym.

Obok, w dawnej sypialni, aktualnie pokoju koncertowym, znajdują się trzy portrety kompozytora autorstwa Stanisława Ignacego Witkiewicza oraz maska pośmiertna zdjęta w Lozannie przez rzeźbiarza Luciena Delerse'a. Tu również znajdziemy stolik do indywidualnego odsłuchiwania muzyki. Stojący w tej sali fortepian jest współczesny i służy artystom podczas koncertów kameralnych, które tutaj się odbywają.

Sąsiednie pomieszczenie to pokój stołowy. Ustawiony tu komplet mebli nie pochodzi z dawnej  Atmy, ale nawiązuje do epoki, pochodzi z lat. 20-30 XX wieku. W gablotach zaadaptowanych z góralskich rzeźbionych szaf, możemy obejrzeć nieliczne ocalałe z pożogi wojennej pamiątki po kompozytorze – ubranie koncertowe, rzeczy osobiste, odznaczenia, zeszyty z wycinkami prasowymi i spisem kompozycji, które prowadził kompozytor. Tu także znalazły się kolorowe projekty kostiumów z paryskiego przedstawienia "Harnasiów" z 1936 roku autorstwa Ireny Lorentowicz. Ciekawe są także fotografie o tematyce tatrzańskiej Antoniego M. Wieczorka. Drzwi po lewej stronie prowadzą na oszkloną werandę, gdzie znajduje się replika wiklinowych mebli, przy których kompozytor przy dobrej pogodzie zasiadał do porannego posiłku. W tym miejscu można usiąść, przeglądnąć reprodukcje zeszytów znajdujących się w gablocie i podzielić się wrażeniami z  Atmy w księdze pamiątkowej.

Kolejnym pomieszczeniem jest gabinet kompozytora, wnętrze zrekonstruowane na kształt pracowni z lat 1930-1936. Tutaj powstawały ostatnie utwory Szymanowskiego: Pieśni kurpiowskie na głos i fortepian do słów ludowych op. 58, II Koncert skrzypcowy op. 61, IV Symfonia koncertująca na fortepian i orkiestrę op. 60, dwa fragmenty z Litanii do Marii Panny op. 59 i dwa ostatnie mazurki na fortepian op. 62. Na ścianie po prawej stronie akwaforta Widok górski, wykonana przez szwagra kompozytora Gabriela Kociubę, dalej rysunkowy portret Szymanowskiego, dzieło zaprzyjaźnionej z nim malarki Janiny Konarskiej, owalne zdjęcie siostry Stanisławy Szymanowskiej z córką Alusią i fotografia rodziców kompozytora – Anny z Taubów i Stanisława Korwin-Szymanowskiego. Pianino, stojące w rogu pokoju, nie należało do kompozytora (nigdy nie miał własnego), ale grywał na nim Szymanowski w domu swojego zakopiańskiego lekarza Olgierda Sokołowskiego. W  Atmie  pracował na pianinie "Petroff", dzierżawionym od Franciszki Kulpińskiej. Na ścianach wileńskie kilimy, a na nich prace Mai Berezowskiej Zakonnice oraz portret przyjaciela Szymanowskiego Juliana Strawy.

Obok na ścianie znajduje się portret Sergiusza Lifara, namalowany po paryskiej premierze Harnasiów przez tę samą autorkę i rysunek francuskiego malarza Irpo Dwie Kobiety, powstały w Paryżu w 1931. Na wprost wejścia reprodukcja obrazu Maski Tadeusza Pruszkowskiego oraz pochodzący z dawnego wyposażenia Atmy  drzeworyt Władysława Skoczylasa Stary gazda. Na pianinie, stoliku i biurku – fotografie rodziny i przyjaciół Szymanowskiego. Po lewej stronie wejścia, na ścianie linoryt Anieli Pawlikowskiej z Wolskich Matka Boska Zielna, fotografie Grzegorza Fitelberga i siostry kompozytora, Stanisławy Szymanowskiej. Z lewej strony biblioteczka z kilkudziesięcioma książkami, pochodzącymi z biblioteki Szymanowskiego. Niewielka kozetka po prawej stronie w głębi pokoju służyła do wypoczynku. Na stoliku przy kozetce duża fotografia Ireny Warden, która mieszkając w Nowym Jorku przez kilka lat wypłacała kompozytorowi stypendium i do swej śmierci w 1976 była posiadaczką rękopisu szkicu partytury Harnasiów, jej zresztą dedykowanych. Zapisem w testamencie Irena Warden-Cittadini przekazała rękopis Muzeum Narodowemu w Krakowie. Oryginalne fotele wykonane pod koniec lat dwudziestych w Spółdzielni Pracy Architektury Wnętrz "Ład" to jedyne meble, jakie w  Atmie  były własnością Szymanowskiego (pozostałe sprzęty kompozytor wynajmował wraz z domem). Będąc w tym pomieszczeniu można posłuchać wywiadu, jakiego udzielił Szymanowski do Radia Czechosłowackiego z okazji praskiej premiery Króla Rogera w Teatrze Narodowym (Narodni Divadlo) w październiku 1932 roku.

Ostatnie pomieszczenie, dawny mały pokój gościnny, przeznaczony jest na wystawy czasowe. W tym pomieszczeniu na zwiedzających czekają filmy dotyczące Karola Szymanowskiego i jego małej ojczyzny, dokumentacja przebieg projektu "Muzyka pod Tatrami" oraz szereg opracowań związanych z artystyczną i edukacyjną działalnością Muzeum Narodowego w Krakowie w willi Atma.

Zwiedzaniu  Atmy  towarzyszy muzyka, kompozycje Karola Szymanowskiego. Nie brakuje również wykonań "na żywo", których można posłuchać można w czasie koncertów, organizowanych w  Atmie przez Muzeum Narodowe w Krakowie, letniego festiwalu Dni Muzyki K. Szymanowskiego organizowanego przez Towarzystwo Muzyczne im. K. Szymanowskiego oraz koncertów organizowanych przez inne instytucje muzyczne i kulturalne.

W 2008 roku, w trosce o bezpieczeństwo zarówno willi, jak też cennych eksponatów tam prezentowanych, zainstalowano w  Atmie stałe urządzenie gaśniczo-mgłowe typu FOG.

Nowo otwarta Atma zaprasza do korzystania w bogatego programu edukacyjnego, wykładów i prelekcji, program edukacyjny dla dzieci i młodzieży obejmuje lekcje muzealne i warsztaty plastyczno-muzyczne. Dla osób zainteresowanych udostępniamy zbiory biblioteczne oraz archiwalne.