Szyszak i tarcza wykonane w Persji na przełomie wieków XVIII i XIX
Uderzające swoim egzotycznym wyglądem, są przykładem mistrzowskiego warsztatu kowalskiego, budzącego w tym okresie podziw na całym świecie.
/ fot. Jacek Świderski - Pracownia Fotograficzna MNK
Tasak tzw. kalendarzowy, wykonany przez monachijskiego mistrza Ambrożego Gemlicha
Na głowni został wytrawiony, a następnie pozłocony kalendarz na rok 1528. Niezwykle interesujący przykład praktycznego wykorzystania dekoracyjnej broni paradnej w wieku XVI.
/ fot. Jacek Świderski - Pracownia Fotograficzna MNK
Dwuzamkowy pistolet kołowy wykonany w Niemczech ok. 1625 r.
Choć technologia zamka zwanym kołowym powoli odchodziła do lamusa, umieszczenie aż dwóch mechanizmów w niewielkim oraz pięknie zdobionym łożu, stanowiło dowód na wspaniałe zdolności techniczne rusznikarza.
/ fot. Jacek Świderski - Pracownia Fotograficzna MNK
Dwuzamkowy pistolet kołowy wykonany w Niemczech ok. 1625 r.
Kurki zamków kołowych, których zadaniem było utrzymywać krzemień potrzebny do wykrzesania iskry mające spowodować zapłon, ozdobione zostały we wzór karpiej łuski, dzięki czemu przypominają legendarne smoki.
/ fot. Jacek Świderski - Pracownia Fotograficzna MNK
Topór perski z wyobrażeniem Alego i jego synów
Używany przez derwiszów dzisiaj stanowi jeden z najpiękniejszych wyrobów perskich w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie.
/ fot. Jacek Świderski - Pracownia Fotograficzna MNK
Żeleźca włóczni perskich (dzisiejszy Iran) z przełomu XVIII i XIX wieku, wykonane ze słynnej stali bułatowej
Zdobienie srebrem dodatkowo kontrastuje z ciemnoszarym kolorem szerokich, ostro zakończonych grotów
/ fot. Paweł Czernicki - Pracownia Fotograficzna MNK
Uzbrojenie perskie i indoperskie składające się z tarczy, dwóch noży oraz stalowej maczugi, nabitej ostrymi kolcami
Bogate zdobnictwo złotem i srebrem wskazują raczej na zastosowanie paradne tej groźnie wyglądającej broni.
/ fot. Paweł Czernicki - Pracownia Fotograficzna MNK
Noże kaukaskie, tzw. "kamy" z połowy wieku XIX
Charakterystyczna i tradycyjna broń m.in. Czerkiesów, Szapsugów i Gruzinów. Noże tego typu stały się popularne także w wojsku Rosyjskim oraz w Turcji i Persji.
/ fot. Paweł Czernicki - Pracownia Fotograficzna MNK
Nepalskie miecze ceremonialne: ram-dao oraz kora
Używane w świątyniach najczęściej do składania ofiar zwierzęcych, są jednymi z najciekawszych przykładów broni etnograficznej zachowanej w muzeach.
/ fot. Paweł Czernicki - Pracownia Fotograficzna MNK
Karabela darowana księciu Adamowi Sapieże w roku 1868
Ozdobiona herbami kresowych rodzin ziemiańskich - jedna z najpiękniejszych szabel w zbiorach polskich.
/ fot. Paweł Czernicki - Pracownia Fotograficzna MNK
Ładownica po generale Józefie Auguście Ilińskim z lat 1792-1794
Wprawdzie przyczynił się on do zwolnienia polskich więźniów politycznych z więzień rosyjskich (w tym Tadeusza Kościuszki), ale uznany został za zdrajcę przyjmując rosyjski tytuł generalski i zaszczyty w okresie polskich walk o niepodległość.
/ fot. Paweł Czernicki - Pracownia Fotograficzna MNK
Napierśnik husarski z połowy XVII w.
Stalowa ochrona najsłynniejszej polskiej jazdy, zdobiona charakterystycznymi, mosiężnymi lamówkami, których wzornictwo oparte zostało na sztuce ludowej.
/ fot. Paweł Czernicki - Pracownia Fotograficzna MNK
Napierśnik w typie anima z wieku XVI
Jest jednym z najstarszych zabytków husarskich w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie.
/ fot. Pracownia Fotograficzna MNK
Bechter polski z końca XVI wieku
To jeden z najbardziej oryginalnych i najciekawszych przykładów sztuki pancerniczej, związanej z polską husarią. Zapożyczony ze wschodu typ zbroi, wykonany został na kształt modnego w Europie, męskiego wamsu.
/ fot. Pracownia Fotograficzna MNK
Zasłona twarzy z hełmu należącego do najpotężniejszego władcy XVI-wiecznej Europy - Karola V Habsburga
Wykonana na kształt mitycznej meluzyny należała do hełmu znajdującego się obecnie w zbiorach w Madrycie.
/ fot. Pracownia Fotograficzna MNK
Polska szabla husarska z końca wieku XVII
Uważana za jedną z najpiękniejszych szabel w zbiorach polskich. Szable husarskie w tym typie, z kabłąkiem i tzw. "paluchem" przy rękojeści, uważane są do dziś za jeden z najdoskonalszych wynalazków w dziedzinie uzbrojenia zaczepnego w okresie nowożytnym, który miał odmienić polską szkołę walki bronią białą.
Szyszak turniejowy w typie tureckim
Wykonany w Niemczech, stosowany był w tzw. turnieju węgierskim. Szyszaki tego typu rozproszone obecnie po muzeach całego świata są także dowodem na liczne fascynacje Europy kulturą orientalną w wieku XVI.
/ fot. Pracownia Fotograficzna MNK
Jatagan bałkański z pochwą
Broń używana pod panowaniem osmańskim na Bałkanach w wiekach XVIII i XIX, często pięknie zdobiona, charakteryzuje się nietypowym kształtem głowni i rękojeści. Broni tej przypisywano również znaczenie społeczne i apotropeiczne, wzmocnione przez inkrustowane srebrem napisy i znaki na głowni.
/ fot. Pracownia Fotograficzna MNK
Order Orła Białego nadany w roku 1762 Franciszkowi Kostce Czapskiemu
Wysadzany diamentami order wykonany został jeszcze w duchu epoki Saskiej, jego wygląd zmienił się za panowania króla Stanisława Augusta. Order Orła Białego nadawany jest w Polsce do dziś, jako najwyższe cywilne odznaczenie.
/ fot. Pracownia Fotograficzna MNK