Alina Szapocznikow, zdjęcie wykonane w mieszkaniu Aliny Szapocznikow i Ryszarda Stanisławskiego w Warszawie, 1954 © The Estate Of Alina Szapocznikow - Piotr Stanisławski
Korespondencja Aliny Szapocznikow i Ryszarda Stanisławskiego
Korespondencja Aliny Szapocznikow i Ryszarda Stanisławskiego. Kronika uczuć, kronika sztuki, kronika codzienności - Pisane regularnie przez ponad 20 lat listy Aliny Szapocznikow (1926–1973) i Ryszarda Stanisławskiego (1921–2000) stanowią rodzaj wspólnego pamiętnika dwojga bardzo bliskich sobie osób.
Z ich korespondencji wyłania się obraz kształtowania się postawy artystycznej młodej rzeźbiarki i narodziny pasji Stanisławskiego, studenta politechniki, do sztuki współczesnej, a następnie nieustanny dialog w pełni dojrzałych, wybitnych w swoich dziedzinach osobowości.Przede wszystkim jednak listy dokumentują wielkie uczucie, które po rozstaniu małżonków w 1958 roku ewoluowało w głęboką przyjaźń. Zwłaszcza na początku znajomości listy bywały jedyną formą kontaktu, dlatego często dotyczą spraw codziennych, które tworzą interesujące tło dla biografii jednej z najważniejszych rzeźbiarek XX wieku i znakomitego historyka sztuki, od 1966 roku dyrektora Muzeum Sztuki w Łodzi.
Korespondencja, częściowo przechowywana w archiwum Muzeum Narodowego w Krakowie, została opracowana naukowo przez dr hab. Agatę Jakubowską i wydana w 2012 roku w książce Kroją mi się piękne sprawy. Listy Aliny Szapocznikow i Ryszarda Stanisławskiego, 1948–1971.
Prowadzenie: Agata Małodobry – adiunkt w dziale sztuki współczesnej MNK, zajmuje się rzeźbą polską XX wieku w szerokim kontekście historycznym i geograficznym. Kuratorka wystaw "Henryk Stażewski. Zmienny/konsekwentny" (2008) i "Na drogach duszy. Gustav Vigeland a rzeźba polska około 1900" (2010) oraz autorka książki "Maria Jarema. Kolekcja Muzeum Narodowego w Krakowie" (2008).