Wystawa "Wyspiański", fot. Mirosław Żak - Pracownia Fotograficzna MNK
Czy nasze wnuki będą mogły oglądać rysunki Wyspiańskiego?
Czy papier papierowi równy? Kiedy papier obraca się w pył? Czy białe na rysunkach Wyspiańskiego jest białe? Czy istnieją techniki badawcze, które pozwalają to obiektywnie stwierdzić? Dlaczego jedne obiekty eksponowane są w ramach, a inne nie? Od czego zależy i na ile można spowolnić degradację dzieł?
Zarówno na te, jak i na inne pytania zadawane również przez Państwa, postara się odpowiedzieć pozornie tylko niezwykłe trio: fizyk, chemik i konserwator. Bowiem wystawa to owoc pracy wielu osób, specjalistów z różnych dziedzin – pracy często ukrytej dla oczu widza. Dzięki nim jesteśmy pewni, że bezcenne dzieła sztuki, które powierzono naszej pieczy, zachowamy również dla przyszłych pokoleń. Podczas spotkania opowiemy o tym, jaką strategię ochrony dla tych wyjątkowych dzieł opracowali specjaliści pracujący w Laboratorium Analiz i Nieniszczących Badań Obiektów Zabytkowych wespół z konserwatorami z Pracowni Konserwacji Papieru i Skóry Muzeum Narodowego w Krakowie.
Prowadzenie: Julio del Hoyo, Łucja Skoczeń-Rąpała, Joanna Sobczyk
Wstęp w ramach biletu na wystawę.
Spotkanie przeniesione z 1 marca 2018.
Prowadzenie: Julio del Hoyo, Łucja Skoczeń-Rąpała, Joanna Sobczyk
Wstęp w ramach biletu na wystawę.
Spotkanie przeniesione z 1 marca 2018.
- Joanna Sobczyk – od 2004 roku pracuje w obszarze badań nad dziedzictwem w LANBOZ. Od 2016 roku specjalista w zakresie konserwacji prewencyjnej w Muzeum Narodowym w Krakowie. Jako fizyk komputerowy rozwija i implementuje zaawansowane metody badań i analizy danych na wielu polach prewencji konserwatorskiej, od zarządzania ryzykiem podczas podróży najcenniejszych dzieł sztuki, przez zabezpieczanie wystaw od strony fizycznych, chemicznych i biologicznych zagrożeń, po szybkie działania w sytuacjach awaryjnych. Jej zakres działalności naukowej obejmuje między innymi zarządzanie klimatem, przetwarzanie i analizę obrazów cyfrowych oraz metrologię koloru. Jej działalność naukowa została wyróżniona nagrodą SYBILLA.
- dr Julio M. del Hoyo-Meléndez – chemik w zakresie nauki o konserwacji oraz prewencji konserwatorskiej. Pracował między innymi w Smithsonian Institution i Getty Conservation Institute. Obecnie kierownik laboratorium LANBOZ oraz Krajowego Centrum Badań nad Dziedzictwem. Posiada wieloletnie doświadczenie z obszaru badań nad fotodegradacją obiektów zabytkowych, pozwalające na precyzyjną klasyfikację ich wrażliwości na działanie światła i tym samym opracowanie strategii ekspozycji dla danego obiektu lub kolekcji.
- Łucja Skoczeń-Rąpała konserwator dzieł sztuki. Absolwent Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od 1993 roku kieruje zespołem Pracowni Konserwacji Papieru i Skóry w Muzeum Narodowym w Krakowie jednocześnie realizując prace konserwatorskie. Ważniejsze realizacje konserwatorskie (prace indywidualne i zbiorowe). Konserwacja obiektów papierowych ze zbiorów MNK: projekty do witraży kościoła św. Mikołaja we Fryburgu Józefa Mehoffera, kartony do polichromii Kościoła Mariackiego w Krakowie Jana Matejki, pastelowe projekty polichromii do Kościoła Franciszkanów w Krakowie Stanisława Wyspiańskiego, akwarele i rysunki J. P. Norblina, Piotra Michałowskiego, cykle graficzne F. Goyi, pastele, rysunki i grafiki Leona Wyczółkowskiego, rysunki i grafiki Józefa Pankiewicza, dokumenty pergaminowe z kolekcji Biblioteki Czartoryskich, starodruki, mapy, dokumenty ze zbiorów Biblioteki Emeryka Hutten Czapskiego eksponowane w ECNP, Dzienniki Józefa Czapskiego. Konserwacja płaszcza koronacyjnego Stanisława Augusta Poniatowskiego ze zbiorów Muzeum Katedralnego na Wawelu. Konserwacja papierowych obić ściennych: kołtryny z kamienicy przy ul. Szeroka 12, z Muzeum Farmacji UJ, z Domu Arcybractwa Miłosierdzia w Krakowie, tapety w Muzeum-Zamek w Łańcucie. Konserwacja profilaktyczno-zachowawcza zabytkowego księgozbioru Biblioteki Franciszkanów w Krakowie.